czwartek, 26 kwietnia 2012

Mandala - niezwykła technika plastyczna

MANDALA - (KOŁO, ŁUK) -  JEST TO MOTYW ARTYSTYCZNY, WYSTĘPUJĄCY W SZTUCE BUDDYJSKIEJ.


Mandala buddyjska to harmonijne połączenie koła i kwadratu, gdzie koło jest symbolem nieba, transcendencji, zewnętrzności i nieskończoności, natomiast kwadrat przedstawia sferę wewnętrzności, tego co jest związane z człowiekiem i ziemią. Obie figury łączy punkt centralny, który jest zarówno początkiem jak i końcem całego układu. Istnieją różne rodzaje mandali. Są mandale oczyszczające, występują też mandale wzmacniające określone cechy lub poszczególne obszary ludzkiego życia. W najszerszym znaczeniu mandale są diagramami, które ukazują w jaki sposób chaos przybiera harmonijną formę. Najstarsze tego rodzaju wizerunki sięgają paleolitu. Daje się je także zauważyć na planie budowli starożytnego Egiptu, Babilonu czy Jawy.
żródło: www.wikipedia.pl

                                                                                        http://www.geocities.com/gelug_polska/text/jhado.tulku_poland.htm 

Budowanie świątyni w kształcie mandali miało na celu wyrażenie najwyższego ładu:

Wnętrze kopuły Bazyliki Św. Piotra - Watykan                     Kopuła kaplicy Zygmuntowskiej - Wawel






 Witraż z kolegiaty pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła w Zawierciu

                                                                                                      zdjecia, żródło: www.mac.pl


Mandala znalazła zastosowanie również w edukacji najmłodszych. Stanowi ona znakomity pomysł do zabawy   z dziećmi. Rysowanie ich  kształci zdolności manualne i techniki rysunku, ćwiczy motorykę dłoni, uczy jak dobierać kolory, kształty, typ kreski, pozwala na wypracowanie własnego stylu. Tematyka mandali może być zróżnicowana, mogą one przedstawiać sceny z życia, przyrodę, pory roku, itd...

Proponujemy różne formy pracy z mandalą: 

• kolorowanie gotowych wzorów mandali (rysowanie kredkami, flamastrami, węglem) 
• malowanie (farbami, pastą do zębów, tuszem), 
• wypełnianie różnymi materiałami (ziarnami, tkaninami, bibułą, plasteliną), 
• wycinanie, 
• komponowanie z materiałów przyrodniczych, 
• kolaż,

Proponujemy również tworzenie mandali w plenerze (rysunki kredą, patykiem, układanie kompozycji z patyków, kamieni, liści, szyszek, kasztanów, nasion).

 Zasady pracy z mandalą:
  • wprowadzamy odpowiedni nastrój - tworzenie mandali powinno odbywać się w skupieniu, pracujemy w ciszy lub przy dźwiękach spokojnej muzyki relaksacyjnej; ostre światło zastępujemy małą lampką lub świeczką;
  • przybory i materiały przygotowujemy odpowiednio wcześnie, by później nic nas nie rozpraszało,
  • przed rozpoczęciem pracy staramy się wyciszyć - zamykamy oczy i spokojnie oddychamy,
  • kolory wybieramy instynktownie, nie trzeba kierować się zasadami doboru bartw, ważna jest spontaniczność.
 Mandale jako forma terapii dzieci
Jak wynika z obserwacji nauczycieli i psychologów, technika mandali uspokaja i wycisza również dzieci nadpobudliwe psychoruchowo (ilość dzieci w wieku szkolnym dotkniętych tym schorzeniem szacuje się na 3-5%), ułatwia koncentrację, prowadzi do wytrwałości i konsekwencji w działaniu, sprzyja wewnętrznej integracji. Z drugiej strony zauważono wzrost aktywności dzieci nieśmiałych, biernych, poprzez radość tworzenia otwierają się, stają się odważniejsze i bardziej komunikatywne w stosunku do rówieśników. Należy dodać, że specyficzna atmosfera, jaka wytwarza się podczas malowania, łagodzi napięcia, nieporozumienia i agresję wśród dzieci. I wreszcie, rysowanie mandali to dobra okazja do poznania warsztatu plastycznego, kształcenia zdolności manualnych i techniki rysunku, ćwiczy motorykę dłoni najmłodszych uczniów, uczy jak dobierać kolory, kształty, typ kreski, pozwala na wypracowanie własnego stylu.

Mandala naturalna: 





Elementy potrzebne do zabawy:
kamienie, szyszki, kasztany, muszle, ryż, kasze, soczewica, fasolki, orzechy, makarony


Opiekun układa na podłodze duży okrąg z kamieni, w środku tworzy dowolny wzór. Dziecko wypełnia pola wybranymi przez siebie elementami. Zabawa ma na celu pobudzanie zmysłów przez dotykanie różnych powierzchni, operowanie nimi. Dodatkowo pobudza wyobraźnię dziecka i jego kreatywność. Zabawa wycisza i uczy skupienia. Efekty są fantastyczne, nawet u małych dzieci.









Mandale gotowe do kolorowania:










Źródła:
1.Mandala - sposób na odprężenie i wyciszenie dla dzieci w wieku przedszkolnym, Praca zbiorowa, Wyd. Jedność 
2Mandale - Cztery pory roku Georg Bemmerlein Wyd. WIR 
3. Mandale do dekoracji klasy Georg Bemmerlein Wyd. WIR 

poniedziałek, 23 kwietnia 2012

6-latek w szkole = jeden rok, a tak wiele zabiera…


Obowiązek szkolny dla 6-latków został przesunięty na 1 września 2014 roku, a w latach szkolnych 2012/2013 i 2013/2014, na wniosek rodziców, naukę w I klasie szkoły podstawowej może rozpocząć dziecko, które w danym roku kalendarzowym kończy 6 lat.
Głównym powodem przyspieszenia obowiązku szkolnego było to, że jeśli szybciej ukończy sie się szkołę, to będzie można szybciej pójść do pracy. Ale czy jest to rozsądne? Zastanówmy się. Rok różnicy pomiędzy 6 a 7-latkiem jest ogromny w zakresie jego rozwoju. Dziecko 6-letnie nie będzie potrafiło przez dłuższą chwilę siedzieć w ławce nie „wiercąc się”, ponieważ potrzebuje ono ciągłej zmiany swojej postawy. Jak również nie ma jeszcze ono odpowiedniej sprawności manualnej, co wiąże się z trudnościami podczas nauki pisana. Dziecko 6-letnie jeszcze geometryzuje, dlatego jego koła są kwadratami. 6-latek jeszcze nie ma w pełni ukształtowanego układu kostnego. Należy poczekać, aż dojrzeje układ nerwowy, ponieważ dziecko 6-letnie jest jeszcze bardziej drażliwe i płaczliwe. Można by wymienić jeszcze mnóstwo innych diametralnych różnic pomiędzy 6, a 7-latkiem.
Te czynności dziecko powoli kształtuje w przedszkolu. A jeżeli musi ono pójść do niego wcześniej o rok, to nauka tych elementów będzie trwała dłużej, a nie każdego rodzica stać na to, alby zapisać swoje dziecko do przedszkola wcześniej, niż w wieku 5 lat.
Należałoby również zastanowić się nad przyszłością tego dziecka, później młodzieńca. Dziś studia rozpoczyna 19-nastolatek. Później już młodzież w wieku 18 lat będzie musiała się usamodzielnić i „wyfrunąć” z domowego gniazda. Czy człowiek w tym wieku jest już na tyle dorosły, aby to zrobić? Zwróćmy uwagę na dzisiejszych 19-nastolatków, którzy idą na studia. Wielu z nich jeszcze nie dorosło do tego, aby wyprowadzić się z domu i podjąć samodzielne życie. A co mamy powiedzieć o 18-nastolatkach, którzy będą musieli to zrobić? Czy 18 lat, czyli pełnoletniość świadczy o dorosłości? Chyba nie zawsze.
Czy naprawdę tak spieszno nam do dorosłości?